George Finch, ນັກເຄມີຊາວອົດສະຕຣາລີແລະນັກພູດອຍ, ຄິດວ່າໄດ້ໃສ່ຊຸດທໍາອິດ ເສື້ອກັນໜາວດັ້ງເດີມເຮັດຈາກຜ້າປູມເປົ້າແລະເປັດລົງ ໃນປີ 1922. ນັກຜະຈົນໄພກາງແຈ້ງ Eddie Bauer ໄດ້ປະດິດເສື້ອກັນໜາວລົງໃນປີ 1936 ຫຼັງຈາກທີ່ລາວເກືອບຕາຍຍ້ອນຄວາມຮ້ອນຕໍ່າໃນການເດີນທາງຫາປາທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ.ນັກຜະຈົນໄພໄດ້ປະດິດເສື້ອຄຸມຂົນນົກ, ເດີມເອີ້ນວ່າ "ສາຍຟ້າ."ໃນຖານະທີ່ເປັນ insulator ທີ່ມີປະສິດທິພາບ, ເຄື່ອງນຸ່ງຊັ້ນນອກຈະຈັບແລະຮັກສາອາກາດທີ່ອົບອຸ່ນ, ເຮັດໃຫ້ມັນເປັນທາງເລືອກທີ່ນິຍົມຫຼາຍສໍາລັບເງື່ອນໄຂລະດູຫນາວທີ່ທົນທານ.ໃນປີ 1939, Ball ເປັນຜູ້ທໍາອິດທີ່ສ້າງ, ຂາຍ, ແລະສິດທິບັດການອອກແບບຂອງລາວ.ໃນປີ 1937, ນັກອອກແບບ Charles James ໄດ້ສ້າງເສື້ອແຈັກເກັດທີ່ມີການອອກແບບທີ່ຄ້າຍຄືກັນສໍາລັບ Haute Couture.ເສື້ອກັນໜາວຂອງ James ແມ່ນເຮັດດ້ວຍຜ້າ satin ສີຂາວແຕ່ຍັງຮັກສາການອອກແບບທີ່ຄ້າຍຄືກັນ, ແລະລາວເອີ້ນວຽກງານຂອງລາວວ່າ "ເສື້ອກັນຫນາວ."ການອອກແບບຂອງ James ພິສູດໄດ້ວ່າຍາກທີ່ຈະເຮັດເລື້ມຄືນ, ແລະຜ້າປູທີ່ຫນາພາຍໃນເປືອກຫຸ້ມນອກເຮັດໃຫ້ການເຄື່ອນຍ້າຍຂອງຊັ້ນສູງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ.ຜູ້ອອກແບບພິຈາລະນາການປະກອບສ່ວນຂອງລາວເປັນຂະຫນາດນ້ອຍ.ຄວາມຜິດພາດນີ້ເກີດຂຶ້ນໃນໄວໆນີ້ໂດຍການຫຼຸດຜ່ອນ padding ປະມານຄໍແລະ armholes.
ຫຼັງຈາກການເປີດຕົວຄັ້ງ ທຳ ອິດ, ເສື້ອກັນ ໜາວ ໄດ້ກາຍເປັນທີ່ນິຍົມໃນຊຸມຊົນກິລາກາງແຈ້ງລະດູໜາວເປັນເວລາ ໜຶ່ງ ທົດສະວັດ.ເສື້ອກັນ ໜາວ ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະຂ້າມຈຸດປະສົງປະຕິບັດຂອງມັນໃນຊຸມປີ 1940, ເມື່ອມັນຖືກປັບແຕ່ງແລະຂາຍໃນຕະຫຼາດໃຫ້ກັບຜູ້ຮັ່ງມີເປັນຜ້າເຄື່ອງນຸ່ງຕອນແລງ.ໃນຊຸມປີ 1970, ຜູ້ອອກແບບ Norma Kamali ໄດ້ປ່ຽນເຄື່ອງຕັດຫຍິບເປັນເສື້ອກິລາສະເພາະສຳລັບຕະຫຼາດແມ່ຍິງ.ເອີ້ນວ່າ “ກະເປົ໋າກະເປົ໋ານອນ,” ເສື້ອແຈັກເກັດຂອງ Kamari ມີເສື້ອແຈັກເກັດສອງອັນທີ່ຫຍິບເຂົ້າກັນດ້ວຍຜ້າສັງເຄາະທີ່ຕິດຢູ່ລະຫວ່າງພວກມັນ.ເສື້ອກັນຫນາວລົງໄດ້ກາຍເປັນຫຼັກຂອງຄົນອັບເດດ: ລະດູຫນາວໃນໄລຍະສອງສາມທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ.ຕະຫຼອດຊຸມປີ 1980, ອິຕາລີໄດ້ໃສ່ປາ pufferfish ສີ neon.ເສື້ອກັນໜາວໄດ້ກາຍເປັນທີ່ນິຍົມຢ່າງໄວວາໃນຊຸມປີ 1990 ຍ້ອນວ່າຄົນລຸ້ນ ໜຸ່ມ ຂອງຜູ້ເປີດເຜີຍຈະປະດັບດ້ວຍເສື້ອກັນ ໜາວ ແລະໃສ່ມັນຕະຫຼອດຄືນໃນລະດູ ໜາວ.ທ່າອ່ຽງທີ່ຄ້າຍຄືກັນໄດ້ຖືກເຫັນຢູ່ໃນສະຫະລັດໃນຕະຫຼອດຊຸມປີ 1990 ແລະຕົ້ນປີ 2000, ໃນໄລຍະທີ່ນັກສິລະປິນຮິບຮັອບທີ່ນິຍົມໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການນຸ່ງເສື້ອ. jackets ຂະຫນາດໃຫຍ່.
ເວລາປະກາດ: ກັນຍາ-19-2022